środa, 3 czerwca 2009

tło

Wisła, jak pisze Wojciech Giełżyński, jest najstarszą ze wszystkich nazw geograficznych w Polsce, o tysiąc lat dawniejszą od nazwy Polska. Rzeka już w XII wieku p.n.e. dzięki kupcom ze szlaku bursztynowego była na tyle znana, że doczekała się odwzorowania na mapie świata umieszczonej w galerii wniesionej przez Vispaniusa Agrippa. W ciągu kolejnych dziesięcioleci rzeka była uznawana za granicę między Germanią i Dacją, to znów między Sarmacją a... Azją. Dopiero Ptolemeusz Aleksandryjski w latach 142-147 n.e. przedstawił Wisłę jako granicę między Germanią i Sarmacją, dodając do niej drugą nazwę ziem polskich Calisia i trzecią Carrodunum, która w języku Celtów stacjonujących wówczas w tych rejonach oznaczała dzisiejszy Kraków. Pod koniec V wieku n.e. nad Górną Wisłą osiadło z kolei plemię Chorwatów, którzy w VI w. n.e. emigrując na południe, ustąpili miejsca budzącym postrach Awarom zwanym Obrzy, skąd wywodzi się nasz "olbrzym". Awarowie, wyróżniający się wiązaniem włosów w dwa warkocze, zasłynęli jako lud łupiący Bizancjum. Wracając jeszcze do Chorwatów: ci, którzy jednak pozostali nad Wisłą, dali początek polskim plemionom Wiślan i Lędzan, lub całkowicie się w nie wtopili. Nie można wreszcie wykluczyć, że sam król Krak nie był wodzem Chorwackim, o ile oczywiście nie został wymyślony przez pana Kadłubka.

Oj, działo się nad Wisłą :)

wpis w oparciu o:
1. W. Giełżyński "Moja prywatna Vistuliada", Iskry, Warszawa 1983.
2. http://www.kns.us.edu.pl/artykuly/dawnislowianie/002.html
3. wikipedia

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz